Κυριακή 14 Ιανουαρίου 2018

Μία παρουσίαση για ένα κύκλο μαθημάτων που μας κάνει υπερήφανους

(αναδημοσίευση από το "Περιοδικό")

Όπως ήδη έχει ανακοινωθεί, το 2018, η πέμπτη ημερολογιακή χρονιά για το συνεταιριστικό καφενείο παντοπωλείο "Πλουμί" αποτελεί ίσως την πιο σημαντική  και πιο δύσκολη, μιας και πρόκειται για εκείνη όπου όλες του  οι διαστάσεις πρόκειται να ξεδιπλωθούν με οργανωμένο τρόπο, πρόκειται για εκείνη τη χρονιά όπως που συνηθίζουμε ήδη να λέμε, αποτελεί τη χρονιά του project. Στα πλαίσια αυτής της χρονιάς, ήδη από το Σεπτέμβρη, η συνολική αρχιτεκτονική των όσων συμβαίνουν στο καφενείο στις Αρχάνες και γύρω από αυτό, έχει προσανατολιστεί προς αυτή την κατεύθυνση.
γράφει ο ακροβάτης
Μία από τις βασικές αρχές της φιλοσοφίας αυτών που συμβαίνουν λοιπόν και διαπνέουν το project σε περισσότερες από τις προφανείς του διαστάσεις, τόσο γιατί αποτελεί κατά τη γνώμη μας τη βάση του τρόπου με τον οποίο οφείλουν οι συλλογικότητες και οι συνεταιρισμοί και γενικότερα η συνύπαρξη μεταξύ των ανθρώπων να οργανώνεται, όσο και γιατί αποτελεί ίσως το βασικότερο τρόπο για να επαναπροσεγγίσουμε ένα τρόπο ζωής και μια νοοτροπία που μας φέρνει πιο κοντά στη φύση και τις δυνατότητές μας, κυρίως δε γιατί  η γνώση κάποιων από εμάς γύρω από αυτή αποτελεί ένα εκ των προτέρων δώρο με το οποίο ξεκινήσαμε χρόνια πριν και για το οποίο πάντα ήμασταν υπερήφανοι, είναι αυτή για την ξεχασμένη γνώση της αυτάρκειας. Δε θα μπορούσε λοιπόν, έστω και τόσα χρόνια μετά, και ύστερα από αρκετά δείγματα γραφής, τόσο με τα όσα καιρό προετοιμάζονται, όσο με τα όσα έχουν φανεί σε ράφια και κουζίνες, αλλά και με μια σειρά σεμιναρίων που είχαν προηγηθεί, το πρώτο φανερό δείγμα γραφής μιας δραστηριότητας γύρω από αυτό τον κύκλο, διοργανωμένης εξολοκλήρου από τα δικά μας σπλάχνα, να είναι γύρω από την αυτάρκεια.
Μιλάμε φυσικά για τον κύκλο μαθημάτων "Από το μαλλί στο νήμα και το ύφασμα" με την υποστήριξη του bagali project, με την Κάλλια Σπυριδάκη, που τον προηγούμενο μήνα πραγματοποίησε τη δεύτερη συνάντηση του, και ήδη προετοιμάζεται για την τρίτη του, το τελευταίο Σάββατο αυτού του μήνα, στις 27 Γενάρη.
Εκτός από το να παρουσιάσει κανείς τα όσα μέχρι τώρα συνέβησαν, τα όσα φάνηκαν και δε φάνηκαν ακόμα, χρειάζεται  επίσης να εξηγηθούν κάποιες πολύ σημαντικές διαστάσεις για το όλο εγχείρημα:
Το "από το μαλλί στο νήμα και το ύφασμα" αποτελεί όπως μπορεί να καταλάβει κανείς, ένα κύκλο μαθημάτων, που ασχολείται με μία μεγάλη διαδρομή, από την πρώτη ύλη, το μαλλί, και ακολουθεί όλη του την επεξεργασία, στη μετατροπή του σε νήμα, την κατεργασία, τη βαφή, την τεχνική, τη βελτίωση, την ύφανση, την αισθητική μέχρι και το φαινομενικά τελικό αποτέλεσμα, το ύφασμα. Η διαδρομή αυτή, που έχει τη δική της βαθιά ιστορία στην Κρήτη αλλά και σε αυτή τη γειτονιά του κόσμου, έχει στην πραγματικότητα μια οικουμενική διάσταση, με διαχρονικά δείγματα γραφής σε όλο τον πλανήτη, με αρκετές ομοιότητες μεταξύ φαινομενικά ετερόκλητων δειγμάτων, ακριβώς γιατί βρίσκεται πολύ κοντά στη φύση του ανθρώπου, στην ανάγκη του για ένδυση καθώς και στη διάθεσή του να επινοήσει, να εκφραστεί και να αξιοποιήσει γι αυτό το σκοπό πρώτες ύλες που του δίνονταν απλόχερα από τη φύση.
Το "από το μαλλί στο νήμα και το ύφασμα", ξεκίνησε από το μαλλί, παρουσιάζοντας το υλικό και την τεχνική συλλογής και αρχικής του επεξεργασίας, τα σχετικά εργαλεία και την τεχνική τόσο γι αυτή, όσο και για τη σταδιακή του μετεξέλιξη σε νήμα, γνώσεις και αντικείμενα που αρκετά συχνά, είτε έχουν ξεχαστεί, είτε παρουσιάζονται με μια φολκλόρ διάθεση, δεν αρκέστηκε ωστόσο σε αυτό. Παρουσίασε και άλλες πρώτες ύλες, περισσότερο γνωστές όσο αφορά το τελικό αποτέλεσμα, όπως το λινάρι ή το μετάξι, ή λιγότερο γνωστές, όπως ο αθάνατος, δίνοντας ήδη κάποια στοιχεία για την επεξεργασία τους, παρουσιάζοντας και επεξηγώντας έτσι τη βασική σημασία και φιλοσοφία που αναφέραμε και προηγουμένως, πως ο όλος κύκλος της ύφανσης και της ένδυσης, βασίζεται στην προσπάθεια του ανθρώπου να καλύψει μια βασική του ανάγκη, χρησιμοποιώντας φυσικά υλικά, τα οποία βρίσκονταν, και βρίσκονται γύρω του σε αφθονία και που μπορεί να χρησιμοποιεί, χωρίς να τα βάζει με τη φύση, αλλά παίζοντας το δικό του ρόλο στον κύκλο της.
Το "από το μαλλί στο νήμα και το ύφασμα" ήδη και στις δύο μέχρι τώρα συναντήσεις, προχώρησε πιο πέρα από εκεί.  Από την πρώτη κιόλας στιγμή, έκανε σαφές πως όλο αυτό το αντικείμενο,  πέρα από την ικανοποίηση μιας βασικής ανάγκης και την ισορροπία με τη φύση και όσα παρέχει και παρά την οπτική με την οποία σήμερα αντιμετωπίζεται, φέρνει στην επιφάνεια και μία ακόμα ανάγκη, αυτή της δημιουργικότητας ή καλύτερα της πρακτικότητας. Ήδη στις πρώτες δύο συναντήσεις, είδαμε έναν ανθρώπινο αργαλειό, αποτελούμενο από περίπου 7 ανθρώπους, να στήνεται μπροστά μας, δημιουργώντας ένα μεγάλο υφαντό ή τουλάχιστο την αρχή του, εξηγώντας τη βασική ιδέα της ύφανσης, καθώς και αυτοσχέδια τελάρα όπου οι συμμετέχοντες, έφτιαξαν επί τόπου το δικό τους πρώτο υφαντό. Είδαμε επίσης νέες εκδοχές απαραίτητων εργαλείων για την όλη διαδικασία, αποτέλεσμα της απαραίτητης επινοητικότητας που χρειάζεται προκειμένου να επιτευχθεί το αποτέλεσμα, δεδομένης της συχνής έλλειψης των κλασικών εργαλείων, που έχουν ξεχαστεί και είναι δυσεύρετα.
Το "από το μαλλί στο νήμα και το ύφασμα", εκτός από τα παραπάνω, άνοιξε ένα ακόμα παράθυρο. Μιλώντας για ένα αντικείμενο, που όπως είπαμε έχει οικουμενική διάσταση και συνδέεται με τη φύση του ανθρώπου, παρουσίασε, χρησιμοποιώντας το τοπικό παράδειγμα, και όλα εκείνα τα παρακλάδια που γέννησε η ενασχόληση του ανθρώπου με αυτό και σε άλλες εκφράσεις της ζωής του. Ακούσαμε λοιπόν γητειές, στίχους, μαντινάδες, έθιμα, αναφορές στη λογοτεχνία, όλα σχετικά με την ύφανση, το νήμα, τις τεχνικές, τα εργαλεία, αποδεικνύοντας έτσι πως η ισορροπημένη σχέση του ανθρώπου πάνω από όλα με τον εαυτό του είναι που γεννάει γενικότερες εκφράσεις, στις οποίες μπορεί να μιλά για το πιο καθημερινό ή το πιο μεγάλο ζήτημα και αντικείμενο, εκφράσεις που εύκολα προσπερνιούνται σήμερα, ή που όσο πάει και εκλείπουν.
Το "από το μαλλί στο νήμα και το ύφασμα" τέλος, μας απέδειξε και μας αποδεικνύει ακόμα περισσότερα. Κατ' αρχήν την αγάπη που μπορεί να νοιώθει κανείς για τέτοια αντικείμενα, το σεβασμό και τη σεμνότητα με την οποία οφείλει να δίνει και να παίρνει, και όσα αυτός κερδίζει βάζοντας τον εαυτό του να λύσει προβλήματα πρακτικά, ή να δημιουργήσει το δικό του δρόμο, να μοιράζεται τα παραπάνω μαζί με άλλους, και να τους μεταδίδει αυτή την αγάπη. Το πόσο μακριά βρίσκεται όλο το παραπάνω, από μία απλά φοβική προσέγγιση που συχνά συναντάμε σήμερα, που συνδέει τέτοια αντικείμενα απλώς και μόνο με την σωματική υγεία του ανθρώπου, ξεχνώντας πολλές φορές την ψυχική του ή από μία φολκλόρ προσέγγιση, που συνήθως κρύβει πίσω της την εμπορευματοποίηση. Το πόσο εύκολο είναι κανείς να μπαίνει στη διαδικασία του να ασχοληθεί με κάτι που βρίσκεται τόσο κοντά στη φύση του. Το πόσο απλό είναι, τόσοι άνθρωποι, τόσο διαφορετικοί, όσο αφορά στο φύλο, στην ηλικία και την προέλευση, να συμμετέχουν με όλους τους τρόπους σε μια τέτοια διαδικασία. Το πόσο φυσικό είναι, η παρουσίαση ενός τόσο πλούσιου κόσμου, να περιλαμβάνει κι άλλους, κι άλλα αντικείμενα, κι άλλες ιδέες και να γίνεται υπόθεση όλο και περισσότερων.
Λίγο πριν το τέλος αυτής της παρουσίασης, οφείλουμε να πούμε και το εξής: Το "από το μαλλί στο νήμα και το ύφασμα" αποτελεί ίσως το πιο χαρακτηριστικό μέχρι τώρα δείγμα μιας ολόκληρης κοσμοαντίληψης, που πολλές φορές και εμείς οι ίδιοι ξεχνάμε και που μας κάνει χαρούμενους να θυμόμαστε, αποτελεί ωστόσο πηγή έμπνευσης και για εμάς τους ίδιους. Όπως ήδη έχει ανακοινωθεί, τα υλικά όλου του κύκλου μαθημάτων, μετά την ολοκλήρωσή του, ή την ολοκλήρωση ενός πρώτου κύκλου, πρόκειται να συγκεντρωθούν, και να αποτελέσουν ένα μικρό βιβλίο, από τις "Εκδόσεις" του project, που θα βρίσκεται στο "μικρό ράφι στα αριστερά", αποτελώντας το πρώτο δείγμα γραφής του τρόπου σύνδεσης φαινομενικά  διαφορετικών τμημάτων του,  ανοίγοντας το δρόμο και για άλλες τέτοιου τύπου εκδόσεις, καθώς και για ένα τρόπο ανάδειξης της γνώσης καθώς και των ανθρώπων και του τρόπου που τη μοιράζονται μαζί με άλλους.
Το "από το μαλλί στο νήμα και το ύφασμα" πραγματοποιείται όπως είπαμε και στην αρχή, περίπου το τελευταίο Σάββατο κάθε μήνα, και πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Bagali project, γύρω από την υφαντική, και όλο τον κύκλο της, με δημιουργίες, τα πρώτα δείγματα των οποίων βρίσκονται ήδη στο "Παντοπωλείο στο Πλουμί".
Για όλους τους παραπάνω λόγους λοιπόν, αλλά και για άλλους που μένει να ανακαλύψει κανείς προσωπικά, τα λέμε στο επόμενο ραντεβού αυτού του κύκλου, το Σάββατο 27 Γενάρη.

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου